در مقابل وضعیت اعتصاب کنند گان غذا سکوت نکنیم

جان محمد علی طاهری با خطر جدی روبه رو است

اعتصاب غذا همواره راهی بوده که افرادی زیادی به آن متوسل شده اند تا خواسته ها و حقوق پایمال شده آنها مورد بررسی قرار گیرد.

زندانیان بسیاری در طول تاریخ برای رساندن پیام و اعتراض خود به آن چه در حقشان روا شده است، دست به اعتصاب غذا زده اند. ماهتما گاندی، هدی صابر، مهدی خزعلی، نسرین ستوده و آتنا فرقدانی از جمله کسانی هستند که جانشان را به مخاطره انداختند برای آن که بی عدالتی های رفته بر خود  را به گوش جهانیان برسانند.

محمد علی طاهری نیز از جمله کسانی است که ظلم ۵ سال زندان و حکم اعدام  را با اعتصاب غذای تر که ۳۲ روز از آن می گذرد،افشا و به آن اعتراض کرده است.

او دو روز است که بی حال و بی رمق در بهداری زندان بستری شده اما حاضر به شکستن اعتصاب غذایش نیست.

این روزها رسانه ها هستند که می توانند صدای او را به مجامع حقوق بشری و تمام انسان های آزاد اندیش برسانند و بگویند جان یک انسان با خطر جدی مواجه است،و هر روزی که او می گذراند دست و پنجه نرم کردن با مرگ است.

فریاد افکار عمومی جهان در اعتراض به ظلم و بی عدالتی، مانعی برای مرگ تدریجی کسانی خواهند بود که بی هیچ جرم و جنایتی روز و شب خود را در زندان می گذرانند.

نسرین ستوده، آتنا فرقدانی، مهدی خزعلی و ماهتما گاندی با انتشار اخبار آن چه بر آنها رفته است موفق شدند به حقوق انسانی خود رسیده و از مرگ نجات یابند.

اما  سکوت افکار عمومی دست کسانی که که  خود را محقق به پایمال کردن حقوق انسانی ،افراد می دانند باز می گذارد. بابی ساندز پس از ۶۶  و هدی صابر پس از ۱۲ روز اعتصاب غذا بر اثر همین سکوت جان خود را از دست دادند.

حال جان محمد علی طاهری در خطر است ،۳۲ روز گذشته است او از اعتصاب غذا دست نمی کشد ،رسانه ها،فعالان حقوق بشری و هر آزاد اندیش دیگری در هر جای جهان می توانند با اعتراض خود مانع از تکرار تاریخ شوند.