نگرانی نسبت به وضعیت جسمی سعید رضائی یکی از هفت مدیر پیشین جامعه بهائی

جمعیت مبارزه با تبعیض تحصیلی_بخش حقوق بشر -سعید رضائی یکی از هفت مدیر جامعه بهائی ایران موسوم به گروه “یاران” پس از عمل جراحی قلب، علی رغم توصیه پزشکان مجددا به زندان رجائی شهر منتقل شد.

در پی اعلام وضعیت جسمانی نامناسب سعید رضائی در زندان رجائی شهر که حدود ۵ سال است بدون مرخصی در حبس به سر می برد و انتقال وی به بیمارستان جهت معالجه به علت بیماری گوارشی، پزشکان پس از انجام آزمایش های گوناگون از بیماری خطرناک دیگر ایشان مطلع می شوند به طوریکه ۷۰ % از دو عروق قلبی ایشان مسدود شده بوده و اگر ایشان در زندان و تحت مراقبت های پزشکی نبود این امکان وجود داشت که اتفاق ناگواری برای ایشان در زندان رجائی شهر به وقوع بپیوندد.

به هر ترتیب ایشان که حدود دو هفته پیش برای معالجه به بیمارستان منتقل شده بود و پس از عمل قلب علی رغم دستور پزشکان ایشان مبنی بر مراقبت های پزشکی ویژه در محیط آرام و بدون تنش به مدت یک ماه نیاز داشت، روز گذشته ۱۵ مرداد ۹۲ مجددا به زندان رجائی شهر منتقل شد و این در حالی است که نگرانی ها نسبت به وضعیت نامطلوب جسمی ایشان در زندان رجائی شهر افزایش یافته است.

سعید رضائی یکی از هفت مدیر سابق جامعه بهائی ایران است که در تاریخ  ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۷ به همراه ۵ تن از دیگر اعضای این هیأت ۷ نفره به نام‌های فریبا کمال آبادی، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، بهروز توکلی و وحید تیزفهم در حمله مأمورین امنیتی به منازل‌شان دستگیر و به زندان اوین منتقل شدند. این اتفاق در ادامه دستگیری مهوش ثابت یکی دیگر از یاران ایران در اسفند ماه ۱۳۸۶ صورت گرفت.

در تاریخ ۲۳ بهمن ۱۳۸۷، دادسرای امنیت تهران از صدور قرار مجرمیت برای ۷ تن از شهروندان بهائی به اتهام: «جاسوسی برای اسرائیل، توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» خبر داد.

در مرداد ماه سال ۱۳۸۹، شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به قضاوت قاضی مقیسه، هر کدام از این هفت تن را به ۲۰ سال زندان و مجموعاً به ۱۴۰ سال حبس تعزیری محکوم کرده بود.

عده ی زیادی از زندانیان سیاسی و عقیدتی مدت ها پیش از زندان اوین و دیگر زندان های کشور به زندان رجائی شهر کرج منتقل شده اند و در بند ۴ سالن ۱۲ این زندان نگهداری می شوند.

لازم به ذکر است زندان رجایی شهر کرج به دلیل مناسب نبودن شرایط بهداشتی آن، عدم رسیدگی پزشکی مناسب و تراکم زندانیان همواره مورد انتقاد گروههای مدافع حقوق بشر قرار گرفته است.

از مشکلات قابل ذکر در بند ۴ سالن ۱۲ وجود تنها دو عدد کولر آبی در سالن و عدم وجود سیستم تهویه و گرمای بالای محیط در فصل تابستان می باشد.