(بدون عنوان)

اطلاعیه 393 کمیته دفاع از حقوق زنان در رابطه با خودسوزی زنان

ماده 2 اعلاميه منع خشونت عليه زنان
تعبير خشونت عليه زنان بايد شامل موارد زير، اما نه محدود به اين موارد، باشد:
(1) خشونت جسمي، جنسي و رواني که در خانواده اتفاق مي افتد، از جمله کتک زدن، آزار جنسي دختربچه ها در خانه، خشونت مربوط به جهيزيه، تجاوز توسط شوهر، ختنه زنان و ديگر رسوم عملي که به زنان آسيب مي رساند، خشونت در رابطه بدون ازدواج و خشونت مربوط به استثمار زنان،
(2) خشونت جسمي، جنسي و رواني که در حوزه زندگی جمعی و اجتماع اتفاق مي افتد، از جمله تجاوز، سوء استفاده جنسي، آزار جنسي و ارعاب در محيط کار، در مراکز آموزشي و جاهاي ديگر، قاچاق زنان و تن فروشي اجباري،
(3) خشونت جسمي، جنسي و رواني، در هر جايي، که توسط دولت انجام شود يا ناديده گرفته شود.

اهانت به زنان، اهانت به انسانیت است

خشونت علیه زنان باید متوقف گردد
خشونت علیه زنان به صورت یک فرهنگ در جامعه ما رایج گردیده و متاسفانه بر خلاف اعلاميه حذف خشونت عليه زنان قطعنامه ١٠٤/٤٨ مجمع عمومي سازمان ملل متحد مصوبه ٢٣ فوريه ١٩٩٤ در قانون اساسی هیچگونه حمایت حقوقی از زنان نشده است و زنان هم برای رهائی از بی قانونی ها و به ویژه موارد زیر، به ناچار تنها راه نجات را در خودکشی و حتی بدترین نوع آن، خودسوزی می بینند.
1- ازدواج های اجباری
2- پوشش اجباری
3- تفکیک جنسیتی و ترک تحصیل اجباری
4- منع از حضور فعال در جامعه
5- عدم حق کفالت فرزندان خود
6- تجاوز به دختران و زنان در اجتماع و حتی در خانواده
7- تمکین اجباری زنان
8- و …

سکوت فعالان حقوق زنان در مقابل نابرابری ها و بی‌ عدالتی ها، تسریع در نقض حقوق انسان است.
393
کانون دفاع از حقوق بشردر ایران
کمیته دفاع از حقوق زنان