وضعیت وکلای دراویش گنابادی در بند ۲۰۹ اوین / “جنایتی خاموش در حال وقوع است”

وضعیت وکلای دراویش گنابادی در بند ۲۰۹ اوین / "جنایتی خاموش در حال حال وقوع است"وکلای زندانی دراویش با گذشت سه ماه، همچنان در بند ۲۰۹ زندان اوین محبوس هستند. شرایط نگهداری آنها که شامل ممنوعیت هواخوری و درمان است باعث وخامت وضعیت جسمی آنها شده و سلامتی آنان در حالت بحرانی قرار گرفته است.

به گزارش مجذوبان نور، هفت تن وکلای زندانی دراویش که از تاریخ ۲۶ دی ماه در پی عدم شرکت در دادگاه، به دستور قاضی صلواتی به سلول‌های انفرادی و سپس بند ۲۰۹ اوین منتقل شدند و تاکنون نزدیک به سه ماه است که بصورت غیر قانونی بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین را با شرایط غیر انسانی تحمل کرده‌اند. ممنوعیت درمان و ممنوعیت هواخوری برای آنها در طول این مدت، باعث ایجاد مشکلات جدی در وضیعت جسمی آنها شده و تمامی این ۷ نفر دچار بیماری پوستی شدید شده‌اند.

طبق گزارش‌های رسیده از خانواده‌های این دراویش که در روز گذشته با این افراد ملاقات داشته‌اند، این افراد همچنان از حقوق اولیه خود مانند هواخوری، دارو و حق مکاتبه و تلفن محروم هستند. خانواده این افراد به مجذوبان نور گفته اند: “در هر ملاقات تحلیل رفتن آنها نسبت به ملاقات قبل را به چشم می‌بینیم. شرایط آنها مخصوصا تحمل این مدت در زیرزمین ۲۰۹ بدون هواخوری باعث شده همه آنها دچار بیماری پوستی شوند، با وجود بیماری‌های قبلی آنها، درمان جدی انجام نمی‌شود. این وضیعت نگهداری باعث ایجاد فشارهای شدید جسمی و روحی بر آنها شده است و این یک جنایت خاموش است.”
همچنین خانواده‌های این دراویش در مورد نحوه انجام ملاقات اضافه کردند که: “شرایط ملاقات که به صورت یک هفته در میان انجام می‌شود، هر هفته امنیتی تر می‌شود و زمان ملاقات بسیار کوتاه است. آنها را با چشم بند می آورند و با حضور مداوم دو یا سه مامور در پشت کابین ملاقات انجام می‌شود.”

وکلای زندانی دراویش ۱۹ ماه اخیر را در زندان اوین به صورت بازداشت موقت زندانی هستند، که سه ماه اخیر را مجددا به سلول‌های ۲۰۹ منتقل شده‌اند. علت انتقال آنها اعتراض نسبت به روند غیر قانونی رسیدگی به پرونده‌ی اتهامی آنها بوده است. آنها قبلا این موارد تخلف قاضی را تذکر داده و شکایتی نیز به دیوان عالی قضات تسلیم کرده بودند که هیچ وقت رسیدگی نشد. از مهم‌ترین موارد تخلف، فزونی مدت حبس از حداقل جریمه‌ی اتهامات انتسابی است که طبق آن بازداشت آنها غیر قانونی است، و به موجب ماده ۵۷۵ قانون مجازات اسلامی عدم پای بندی قاضی به این قانون را به مصداق عدم بیطرفی وی و تعدی به حقوق متهم دانسته و مستوجب مجازات می‌داند.

آقایان صالح مرادی و کسری نوری از دیگر دراویش زندانی در عادل آباد با اعتراض به وضیعت نگه داری آنها هم اکنون ۸۷ روز است که دست به اعتصاب غذا زده اند و خواهان بازگردان وکلای دراویش و مدیران سایت مجذوبان نور به بند ۳۵۰ زندان اوین هستند. اما با وجود اینکه وضیعت جسمی این ۲ درویش گنابادی نیز در مدت طولانی اعتصاب غذا به وخامت گراییده، اما همچنان مسئولین نسبت به این مساله بی توجه مانده اند.

« گزارش وضیعت جسمی وکلای زندانی دراویش »

آقای امیر اسلامی وکیل دادگستری، که سابقه بیماری قلبی و چند مورد حمله قلبی در بند ۳۵۰ نیز داشته و زیر نظر پزشک دارو مصرف می‌کرده است، دچار تپش قلب شدید شده است، که محیط بسته سلول و عدم هواخوری وضع وی را وخیم کرده، که این وضیعت بارها کارش را به بهداری زندان کشانده است.

آقای مصطفی دانشجو نیز که از وکلای دادگستری‌ست که قبلا پروانه‌ی وکالتش در دفاع از دراویش باطل شده، با وجود سابقه آسم و بیماری ریوی شدید در زیر زمین ۲۰۹ نگهداری می‌شود. وی در آخرین انتقالش در اثر حمله تنفسی به بهداری، دچار آ-ریتمی قلبی و ضعف بینایی شده بود، که پزشک علت آنرا هوای بسته و عدم نور طبیعی دانست. لازم به ذکر است که در پرونده پزشکی آقای دانشجو که به تایید پزشک قانونی زندان اوین نیز رسیده است، پزشکان متخصص نسبت به از دست دادن حجم بالای ریه این فرد هشدار داده بودند و قرار گرفتن در محیط‌های بسته و بدون تهویه را اکیدا ممنوع دانسته بودند.

همچنین آقای حمیدرضا مرادی که به دلیل انسداد نسبتا کامل عروق ناحیه پا و گرفتگی ۷۰ درصدی عروق قلبی وضیعت نگران کننده‌ای را به لحاظ پزشکی در پرونده خود دارد، بدون هیچگونه رسیدگی پزشکی در زیرزمین بند ۲۰۹ نگهداری می‌شود و حتی مسئولین زندان از در اختیار قرار دادن عصایی که تجویز پزشک بوده و بدون آن قادر به راه رفتن نیست اجتناب می‌کنند. در گزارش پزشکی رسمی بیمارستان فوق تخصصی میلاد (که در انتهای خبر ضمیمه شده) در مورد این درویش زندانی آمده است: “با توجه به اینکه بیماری عروقی محیطی ایشان پیشرونده می‌باشد و ریسک قطع عضو (هر دو پا) در آینده هست و … پیاده روی ملایم در هوای آزاد و فیزیوتراپی دوره ای مناسب، جهت جلوگیری از کارافتادگی و نقض عضو، ضروری است”. خانواده وی گزارش هایی از سیاهی مفرط سر انگشتان دست وی داده‌اند به طوری که به سختی قادر به نگه داشتن گوشی ملاقات بود.