ارسال خبر توسط محمد رضا فرشادفر Mohammadreza Farshadfard
ایندپندنت با ذکر جزئیات بیشتر نوشت؛ این حکم که یکشنبه چهاردهم مهر ماه توسط دادگاه شهر رشت صادر شد، روز شنبه بیست و هشت مهر ماه به آنها ابلاغ گردید و در آن آمده است که ده روز فرصت دارند تا به آن اعتراض و تقاضای فرجام خواهی کنند.
به گزارش شبکه خبر مسیحیان فارسی زبان به نقل از روزنامه بریتانیائی ایندپندنت، دادگاهی در ایران چهار شهروند مسیحی را در شمال کشور به جرم شراب خواری با وجود مجاز بودن نوشیدن شراب در مذهب مسیحی به 80 ضربه شلاق محکوم کرد.
العربیه در ضمن نقل این خبر از منبع نوشته است: جمهوری اسلامی ایران نوشیدن شراب را که جزیی از مراسم مذهبی مسیحیان است، نمی بخشد و از آن چشم پوشی نمی کند.
ایندپندنت با ذکر جزئیات بیشتر نوشت؛ این حکم که یکشنبه 14 مهر ماه (ششم ماه اکتبر) توسط دادگاه شهر رشت صادر شد، روز شنبه 28 مهر ماه (بیستم اکتبر2013) به آنها ابلاغ شد و در آن آمده است که ده روز فرصت دارند تا به آن اعتراض و تقاضای فرجام خواهی کنند. اتهام دیگر این افراد در اختیار داشتن آنتن ماهواره ای می باشد.
مطابق خبر اسامی محکومین عبارتند از؛ بهزاد تعالی پسند، مهدی رضا امیدی (یوهان) مهدی دادخواه (دانیال) و امیر حاتمی (یوهانا).
ایندپندنت سپس از قول شخصی که او را مدیر عامل همبستگی جهانی مسیحیان خوانده است و بیانیه ای در این مورد منتشر کرده می نویسد: “احکام صادره علیه این چهر عضو کلیسای ایران که در مراسم مذهبی خود و در عشای ربانی شرکت کرده بودند، به طور جدی آزادی عبادت را مورد تعدی قرار می دهد و آزادی عبادات دینی حق انسان و تعرض به آن غیر قابل قبول است”.
وی در بیانیه خود تاکید می کند:” ما از مقامات ایران می خواهیم که از مسئولیت های بین المللی خود، خصوصا از پیمان بین المللی حقوق مدنی شهروندان که حق عبادات هر مذهب و ایمان را تضمین میکند، شانه خالی نکنند”.
به گزارش ایندپندنت، این احکام خشن زمانی صادر می شود که دولت سخت گیریهای شدیدی را علیه آنچه که کلیساهای خانگی نامیده شروع کرده است.
براساس یک برآورد وزارت امورخارجه آمریکا حدود 370 هزار نو ایمان مسیحی در ایران زندگی می کنند. البته مسیحیان ایران این رقم را حداقل یک میلیون نفر تخمین می زنند.
چندحاشیه
این خبر از این جهت که در یک نشریه معتبر بین المللی منتشر شده قابل توجه است. ولی بدون توجه به صحت یا عدم صحت آن، باید به چند نکته توجه و اشاره نمود.
اول این که، مسیحیان ایرانی نه تنها در ایران، بلکه در کلیساهای خارج کشور، معمولا در مراسم عشای ربانی خود از شراب دارای الکل استفاده نمی کنند. در این مورد کلیساهای پروتستان که اکثر نوکیشان مسیحی در آنها خدا را عبادت می کنند، بسیار از بقیه کلیساها حساس ترهستند.
این موضوع نه به این دلیل است که شراب یا الکل را حرام می دانند. بلکه برای نشان دادن اعتراض به اثرات نامطلوب فردی و اجتماعی ناشی از زیاده روی در نوشیدن مشروبات الکلی است. فقط در برخی مراسم ویژه مانند جشنهای عروسی در کلیساها ممکن است مجوز استفاده کم و محدود نوشیدنیهای الکلی در محوطه کلیسا داده شود. نه همه ولی بیشتر کشیشهای مسیحی در این مورد حساسیت بسیار زیادی دارند.
در حال حاضر اکثر قریب به اتفاق کلیساهای مسیحی ایرانی در داخل و خارج کشور از عصاره انگور(آب انگور) برای برگزاری مراسم عشاء ربانی خود استفاده می نمایند که مطلقا فاقد الکل است.
دوم این که نوشیدن الکل هیچ مغایرتی با اصول مسیحی ندارد به شرط آن که باعث ایجاد مستی و عدم تعادل و از دست دادن کنترل روی بدن توسط شخص مصرف کننده نشود. بیشتر علمای مسیحی بر اساس نقل قولهای کتاب مقدس اعتقاد دارند که نوشیدن الکل ایرادی ندارد ولی مست شدن با الکل که در اثر زیاده روی در مصرف آن عارض می شود، عملی شیطانی وناپسند و غیر قابل قبول است. این موضعگیری با توجه به آیات مشخصی می باشد که در کتب عهد جدید مسیحی در این باره وجود دارد.
سوم این که در ماههای اخیر، نه در مرکز بلکه در شهرستانها و شهرهای کشور دیده می شود که احکام دادگاههای انقلاب علیه مسیحیان حامل اتهامات جدیدی می باشد. اگر تا پیش از این اتهمات واهی ضدیت با نظام، جاسوسی بیگانه، بر همزدن امنیت ملی و از این دست در احکام قضائی علیه مسیحیان نوشته می شد، اکنون چند ماهی است که برخی دادگاههای انقلاب علیه مسیحیان اتهاماتی چون مصرف مشروبات الکلی، نگهداری آلات قمار، داشتن دیش ماهواره و برقراری روابط با نا محرم را مطرح و درج می نمایند.
