نیاز درویش زندانی به بستری شدن فوری در بیمارستان به دلیل بیماری قلبی

یک منبع آگاه از وضعیت محمد علی شمشیر‌زن، درویش گنابادی که اکنون در زندان مرکزی بندرعباس به سر می‌برد گفت “این زندانی تبعیدی دچار بیماری قلبی است و نیاز به مراقبت‌های پزشکی در بیمارستان دارد اما مقامات زندان ماههاست که با معالجه او بیرون از زندان به دلایل نامشخص مخالفت می‌کنند”.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کمپین حقوق بشر در ایران، این منبع مطلع به وضعیت این درویش گنابادی گفت: «وقتی یک نفر زندانی است و با مامور به بیمارستان می‌رود که دیگر نمی‌تواند فرار کند. معلوم نیست به چه دلیل از بستری شدن او مخالفت می‌کنند. اما او نیاز شدید به مراقبت دارد و بهداری زندان بندرعباس به هیچ عنوان وسایل درمانی لازم را ندارد.»

محمد علی شمشیرزن، از دراویش طریقت نعمت‌اللهی گنابادی برای اولین بار در شهریور ماه ۱۳۹۰ به همراه تعداد دیگری از دراویش در شهر کوار استان فارس بازداشت شد. در آن زمان نیروهای تندرو به تعدادی از این دراویش حمله کرده بودند. در این حمله که حتی با تیراندازی همراه بوده، بسیاری بازداشت و حتی زخمی شدند محمدعلی شمشیرزن پس از بازداشت مدتی در بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز موسوم به پلاک ۱۰۰ تحت بازجویی قرار گرفت و پس از آن به زندان عادل آباد شیراز منتقل شد و در آذر ماه ۹۱ با قرار وثیقه تا زمان رای دادگاه آزاد شد.

آقای شمشیرزن به همراه پنج درویش بازداشت شده دیگر در فروردین ۹۴ در دادگاه انقلاب شیراز به اتهام محاربه از طریق عضویت در فرقه انحرافی به تبعید به شهرهای مختلف محکوم شدند.

در این پرونده محمد علی شمشیرزن، کاظم دهقان و حمید آرایش برای مادام العمر به ترتیب به شهرهای بندرعباس، زاهدان و اهواز تعبید شدند، همچنین محمد علی صادقی، ابراهیم بهرامی و محمد علی دهقان به مدت هفت سال هر کدام و به ترتیب به شهرهای دزفول، زابل، مراغه و سردشت تبعید شدند. این حکم در دادگاه تجدید نظر و دیوان عالی کشور هم تایید شد.

پس از بازداشت این دراویش، دکتر سیدمصطفی آزمایش، سخنگوی برون مرزی دراویش نعمت اللهی گنابادی در گفتگویی در تاریخ ۱۵ شهریور ماه ۱۳۹۰ گفت در این درگیری فقط شامل شهر کوار نبوده و در تهران نیز برخی از دراویش همزمان بازداشت شده اند. همچنین او در این گفتگو اشاره کرده بود شش نفر از دراویش در این حملات در شهرکوار فارس دچار اصابت گلوله واقع شده و به بیمارستان منتقل شدند. او همچنین گفته بود کسانی که به دروایش حمله کرده‌اند وابسته به «بسیج طلاب» بوده‌اند.

محمدعلی شمشیرزن در بهار ۹۶ به بندرعباس تبعید شد اما صبح روز ۱۸ دی ماه وقتی برای اعلام روزانه به کلانتری مراجعه کرده بود بازداشت و روانه زندان مرکزی بندرعباس شد و تاکنون در آنجا به سر می برد.

این منبع مطلع با اظهار اینکه هنوز دلیل بازداشت مجدد او در محل تبعیدگاهش مشخص نشده است به کمپین گفت: «این چیزی است که برای ما هم روشن نیست. اما آقای شمشیرزن بیمار است و زندان مرکزی بندرعباس فاقد امکانات درمانی تخصصی است. او دو بار از زمان بازداشت به بیمارستان منتقل شده اما سریع و علیرغم تجویز پزشکان برای بستری شدن به زندان بازگردانده شده است.»

تاکنون محمدعلی شمشیر زن یک بار در تاریخ دهم بهمن ماه و یک بار در تاریخ ۱۲ اسفند به بیمارستان منتقل شده و هر دو بار به گفته این منبع بلافاصله به زندان برگردانده شده و از آن موقع تاکنون با انتقال او مخالفت به عمل آمده است.

در سال‌های اخیر تعدادی زیادی از دراویش گنابادی بازداشت و به حکم‌های طولانی مدت محکوم شده‌اند، مصطفی دانشجو، امیر اسلامی، حمیدرضا مرادی، رضا انتصاری، افشین کرم پور، فرشید یداللهی و امید بهروزی از وکلای دراویش گنابادی و مدیران سایت مجذوبان نور متعلق به دراویش گنابادی هستند که شهریور ماه ۱۳۹۰ در پی فشارهای آن دوران بازداشت شدند و هر کدام به حکم های طولانی مدت محکوم شدند.

همچنین در طی این سالها بسیاری از دانشجویان درویش محروم از تحصیل شده‌اند. مصطفی دانشجو، وکیل و از زندانیان سابق که درویش گنابادی است، روز ۳۰ اردبیهشت ماه ۹۶ از ادامه تحصیل در رشته حقوق جزا و جرم شناسی از دانشگاه آزاد تهران محروم شد. آقای دانشجو در گفتگویی با به کمپین حقوق بشر در ایران گفته بود اخراج او طی «تماس تلفنی و بدون ذکر دلیل» از سوی حراست کل دانشگاه آزاد و یک روز پس از انتخابات انجام شده است.

در خرداد ماه ۹۶، ۳۰۰ هزار دانشجوی دانشگاههای ایران در بیانیهای به محرومیت دراویش گنابادی از تحصیل اعتراض کردند. در قسمتی از بیانیه ۳۰۰۰ دانشجو در دفاع از حق تحصیل، آمده است: «بعضا گروه‌های مختلفی از ایرانیان شاهد نقض این حق اجتماعی خود بوده‌اند. گروه‌هایی که در مرکز انواع اقدامات تبعیض آمیز تحت فشار قرار می‌گیرند و گاه بهای عقیده خود را با جان‌شان پرداخت می‌کنند؛ و برای فعالین حقوق آنان نیز توسط دستگاه های امنیتی و سیستم قضایی، موانع متعددی ایجاد می‌شود. از جمله ی این گروه‌ها دراویش گنابادی هستند که سیطره نگاه امنیتی بر ایشان در ماه‌های گذشته سبب محرومیت از تحصیل و ممانعت از تدریس تنی چند از دانشجویان و اساتید درویش در دانشگاه‌های کشور شده است.»