اطلاعیه 830 کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان به مناسبت روز جهانی کارگر

 

                نقض حقوق بشر یعنی ماده14 قانون استخدام کشوری بند ث : 

                               عدم محکومیت به فساد عقیده !..

در بین کارگرن میهن ما، چه بسا بسیارند کارگرانی که باورمند به سایر ادیان می باشند، در حالیکه طبق اصل 13 قانون اساسی تنها پیروان ادیان شناخته شده در کشور، حق کار کردن در ارگانها و سازمان های دولتی را دارند و سایر افراد از این گروه ها به استناد قوانین رژیم جمهوری اسلامی و طبق ماده 14 قانون استخدامی کشور بند (ث) برچسب فساد درعقیده را دریافت کرده، از حق کار کردن که یکی از حقوق اساسی و اجتماعی افراد است (مطابق ماده 23 اعلامیه جهانی حقوق بشر) ، محروم میگردند و بدین منظور مسائل عقیدتی یک فرد برای گزینش در تمامی سازمان های دولتی مد نظر قرار میگیرد.

کارگران ایران در شرایطی به استقبال روز گارگر می روند که چهره‌های شناخته‌ شدۀ کارگران در زندانهای جمهوری اسلامی هستند ، گروهی به حبس تعلیقی محکوم گردیده، عده ای از فعالیت های اجتماعی محروم شده ‌و بسیاری از آنان بطور کلی از کار بیکار شده‌اند.

بیکاری، فقر و آسیب های اجتماعی به اوج خود رسیده. این واقعیت تلخ را نه تنها  کارگران بلکه تمام شهروندان با آن روبرهستند و هر ساله نه تنها موفق به دریافت مجوزی برای برگزاری این مراسم نمی شوند بلکه تهدیدهایی مبنی بر برخورد با هرگونه تجمعی نیز از سوی نیروهای امنیتی دریافت می کنند.

فرا رسیدن اول ماه مه، فرخنده باد در شرایطی که صاحبان سرمایه و دولت های حامی آن در ایران با هدف مهیا نمودن هرچه بیش تر شرایط برای انباشت سرمایه و کسب سودهای نجومی، کارگران را به شدیدترین و بیرحمانه ترین شکل ممکن به کار می گیرند و شرایطی بس سخت و دشوار را به ویژه به لحاظ معیشتی به این طبقه تولید کننده و هستی ساز تحمیل می نمایند که تعیین دستمزد ۹٣۰۰۰۰ تومانی  (که عملا زیرخط فقر اعلام شده توسط دولت می باشد) توسط “شورای عالی کار” برای سال ۹۶ و به تعطیلی کشاندن بسیاری از کارخانه ها، کارگاه ها و معادن کشور و اخراج و بیکار شدن گسترده کارگران تنها نمونه هایی از آن است.

کارگران ایران از بیمه های اجتماعی مکفی و کارآمد برخوردار نیستند؛ قراردادهای موقت و شرکت های پیمانکاری امانشان را بریده؛ بخش وسیعی از آنان با حقوق های معوقه دست به گریبانند؛ با گرانی فزاینده کالاها و نیازهای عمومی دست به گریبانند؛ از حق ایجاد تشکل های مستقل کارگری و حق اعتراض و اعتصاب محرومند؛ حق آزادی بیان از آنان سلب گردیده واز همه مهم تر امنیت شغلی ندارند در حالیکه احضارهای مکرر کارگران آگاه و فعالان کارگری؛ تهدید، دستگیری و زندانی کردن آنان به بهانه های واهی را هم  میتوان براین مجموعه افزود.

همکاران ما در کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان، ضمن محکوم کردن این گونه قوانین ضد بشری در ایران، حمایت ازکارگران و خواسته های قانونی آنها را با اعلام  داشته و بر مبنای اصل آزادی بیان و عقیده و لحاظ ننمودن باور های دینی یک فرد در نظام استخدامی کشور خواهان بازنگری و تصیح قوانین استخدامی کشور و برقراری عدالت براساس ماده ۲۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر برای همه شهروندان ایرانی هستند.

830

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران 

کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان